1 Երբոր ա մանուկ էր Իսրայէլը, ես սիրում էի նորան, եւ բ Եգիպտոսից կանչեցի գ իմ որդին։ 2 կանչեցին նորանց, բայց նորանք գնացին նորանց առաջից. դ Բահաղիմներին զոհ մատուցրին, եւ կուռքերին խունկ ծխեցին։ 3 ե Բայց ես ման ածեցի Եփրեմին. Նորանց բռնում էի իրանց բազուկներիցը, սակայն չ’իմացան թէ զ ես եմ բժշկում նորանց։ 4 Մարդի լարերով ես նորանց քաշեցի՝ սիրոյ կապերով, եւ ես նորանց համար եղայ իբրեւ է նորանց ծնօտներիցը լուծը հանող, եւ ը հանդարտ լինելով նորանց դէմ՝ ուտեցնում էի։ 5 թ Ետ չ’պիտի դառնայ նա Եգիպտոս. Այլ Ասորեստանն է նորա թագաւորը, ժ որովհետեւ չ’ուզեցին դառնալ։ 6 Եւ պտոյտ պիտի տայ սուրը նորա քաղաքների վերայ, եւ վերջացնէ նորա նիգերը ու լափէ ի նորանց խորհուրդների մասին։ 7 Եւ իմ ժողովուրդը լ հակամիտ է ինձանից խոտորուելու. խ թէեւ դէպի Բարձրեալն են կանչվում նորանք, սակայն վեր չեն կենում։
8 ծ Ես քեզ ի՞նչպէս թող տամ, ով Եփրեմ, եւ քեզ յանձնե՞մ, ով Իսրայէլ. Ես քեզ ի՞նչպէս կ Ադմայի պէս անեմ, Սեբոյիմի պէս շինե՞մ. հ գալարվում է սիրտս ինձանում, միանգամայն քրքրուել է կարեկցութիւնս։ 9 Ես չեմ գործադրել իմ բորբոքած բարկութիւնը, կրկին չեմ աւերել Եփրեմին. ձ որովհետեւ ես Աստուած եմ եւ ոչ թէ մարդ. Քո միջումը Սուրբ եմ, եւ չեմ գալ գրգռմունքով։ 10 Տիրոջ ետեւից պիտի գնան. ղ առիւծի պէս է գոչելու նա. Երբոր նա գոչէ, որդիքը կ’գան ճ արագապէս արեւմուտքից։ 11 նորանք արագապէս պիտի գան թռչնի պէս Եգիպտոսից, եւ մ աղաւնիի պէս՝ Ասորեստանի երկրիցը. Եւ յ ես նորանց պիտի բնակեցնեմ իրանց տներումը, ասում է Տէրը։
Ովսե 11